เมื่อก่อนหลายคนเลี้ยงหมาและแมวไว้เป็นสัตว์เลี้ยงเฝ้าบ้าน แต่ปัจจุบันหลายคนเลี้ยงสัตว์เลี้ยง เปรียบเสมือนคนในครอบครัว เมื่อน้อง ๆ เขาเจ็บป่วยเจ้าของสัตว์เลี้ยงก็จะเป็นกังวล จึงเป็นจุดเริ่มต้นของคุณหมออ้น หรือ สพ.ญ.วรางคณา พันธุ์วาณิช ผู้ริเริ่มโครงการ “เพราะมีน้ำใจ จึงมีชีวิต” - Wheelchair for Pets มูลนิธิศาสตราจารย์ ดร.จักร พิชัยรณรงค์สงคราม ที่ต้องการช่วยเหลือสัตว์ ด้วยการคิดริเริ่มนำนวัตกรรมมาช่วยเหลือน้องหมา น้องแมวที่พิการ ให้มีชีวิตใหม่อีกครั้ง และสร้างความสุขใจให้กับทั้งสัตว์เลี้ยง และ เจ้าของสัตว์เลี้ยง
หมออ้น สัตวแพทยศาสตรบัณฑิต (เกียรตินิยม)มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ 2547 ผู้มีแนวคิดริเริ่มที่จะทำให้สัตว์เลี้ยงที่ทุพพลภาพกลับมาใช้ชีวิตให้เป็นปกติได้ บอกว่า เมื่อก่อนเราเห็นหลายเคสที่หมอพยายามรักษากันสุดความสามารถเลย แต่สุดท้ายแล้วเขาโชคร้ายต้องพิการเดินไม่ได้ไปตลอดชีวิต ซึ่งเราก็เห็นว่าเจ้าของหลายคนอยากจะดูแล แต่อุปกรณ์ต่าง ๆ ตอนนั้นยังไม่ค่อยเป็นที่รู้จัก หายาก และมีราคาค่อนข้างสูง ไม่ว่าจะเป็นวีลแชร์หรือขาเทียม จึงทำให้บางเคสเข้าไม่ถึงการรักษา
“ตอนนั้นยังไม่มีใครคิดที่จะทำนวัตกรรมด้านสัตว์เลี้ยงเท่าไร จึงไปศึกษาต่อด้านวิศวกรรมชีวการแพทย์ และเริ่มเอาความรู้จากหลากหลายสาขามาประยุกต์ในงานมากขึ้นต่อยอดงานพื้นฐานจากสัตวแพทย์ ตั้งทีมวิศวกรที่รักสัตว์ เพื่อจะช่วยพัฒนานวัตกรรมที่ใช้ในสัตว์เลี้ยง ซึ่งอุปกรณ์ชิ้นแรกคือ วีลแชร์ ทำให้น้องหมาที่พิการเดินได้ ไม่เพียงแต่ช่วยเรื่องสุขภาพเท่านั้น แต่ยังช่วยเรื่องสุขภาพจิตด้วย เพราะได้กลับไปวิ่งเล่นกับเพื่อน ๆ อีกครั้ง หรือบางตัวยังไม่ถึงขั้นพิการแต่เขาเริ่มอ่อนแรง วีลแชร์ก็เป็นเหมือนตัวพยุงคล้ายรถเข็นเด็ก ช่วยประคับประคองให้เดินได้ ซึ่งวันหนึ่งเมื่อเขาแข็งแรงขึ้น ก็ไม่จำเป็นต้องใช้วีลแชร์อีกต่อไป แต่บางตัวพิการไปเลยก็อาจจะต้องใช้ไปตลอด”
น้องหมา น้องแมวที่ได้รับวีลแชร์ ก็เหมือนคนเราที่กลับมาเดินได้ แม้มีเครื่องช่วย ก็แฮปปี้มีความสุข
จากนั้นได้เริ่มต่อยอดทำลู่วิ่งในน้ำ ซึ่งเป็นเครื่องที่มีสายพานอยู่ใต้น้ำ ช่วยในสัตว์ที่มีปัญหาเรื่องความเสื่อมต่าง ๆ ฟื้นฟูสุขภาพ
กายภาพบำบัดจากจุดเริ่มต้นนี้ ยังพบว่ามีน้องหมาน้องแมวอีกจำนวนหนึ่งที่ต้องการความช่วยเหลือ เนื่องจากขาดกำลังทรัพย์ จึงลองไปคุยกับมูลนิธิศาสตราจารย์ ดร.จักร พิชัยรณรงค์สงคราม จนเกิดเป็นโครงการ วีลแชร์ และขาเทียมเพื่อสัตว์พิการ โดยมีทีมงานเป็นสัตวแพทย์และวิศวกรเพียง 2-3 คน มีการคิดค้นนวัตกรรมขึ้นมา โดยเปลี่ยนอุปกรณ์จากสเตนเลสมาเป็นท่อน้ำ PVC ซึ่งการออกแบบไม่ได้เน้นให้น้องหมา น้องแมวมีล้อให้เขาแล้วจบ แต่ต้องมองถึงการใช้งาน เช่น ใส่แล้วสบายไหม เจ้าของใส่ง่ายหรือเปล่า ปัจจุบันโครงการมอบวีลแชร์ไปแล้วกว่า 1,500 ตัว
“โครงการได้เริ่มขยายผลเราเริ่มมีพี่เลี้ยงมาช่วยสอนอาสาสมัครจัดอบอรมพี่เลี้ยงอาสาสมัครกิจกิจกรรมสอนทำวีลแชร์ให้น้องหมา น้องแมวที่พิการในทุกเดือน เริ่มมีกิจกรรมค่ายให้พี่เลี้ยงสร้างอาสาสมัคร นอกจากนี้ยังมีการจัดกิจกรรม RUN FOR WHEEL เพื่อหาทุนมาทำวีลแชร์ เป็นกิจกรรมวิ่งกับน้องหมา เป็นภาพที่น่ารักมาก ๆ”
เมื่อถึงวันนี้ หมออ้นบอกว่ามีความสุขใจมาก เพราะเริ่มโครงการเพียงคนสองคน แต่ตอนนี้มีอาสามสมัครพี่เลี้ยงกว่าร้อยคน และอาสมัครที่ผ่านการอบรมอีกหลายพันคน โดยเราไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะต้องไปทำต่ออะไรบ้าง นับเป็นความยั่งยืนที่เกิดขึ้นจริง เพียงแค่ได้สร้างความเป็นจิตอาสา
ผลงานของหมออ้น ทำให้สังคมสวยงาม ทำให้เปิดโลกแห่งการช่วยเหลือแก่สัตว์ที่ไม่สามารถเรียกร้องอะไรได้ จึงเปรียบเสมือนการให้ชีวิตใหม่แก่สัตว์ และสร้างความสุขให้กับผู้เลี้ยงอย่างแท้จริง
Dr. Warangkhana Phanwanich | Wheelchair of Pets
Wheelchair for pets: Kindness that brings lives
“Disabled dogs and cats are just like us. Once they can walk again, they are happy.”
Dr. Aon, a veterinary graduate from Kasetsart University, spearheaded the idea to reintegrate disabled dogs into society. After deciding to pursue biomedical engineering, she began meeting individuals outside the discipline, leading to the formation of an engineering team comprising a team of animal lovers to assist in the development of pet technologies.
The first piece of equipment was a wheelchair that would allow the dog to walk. Afterwards, they proceeded to construct a treadmill inside the water, a machine with a belt that is submerged. It aids in slowing the degradation of the animal’s body. Because there were so many dogs and cats in need of assistance, it was extremely difficult to construct the equipment owing to budgetary constraints. Prof. Dr. Chak Pichairongrongsongkram Foundation sponsored them.
Currently, the initiative has distributed 1,500 wheelchairs. With the help of mentors who instruct and train volunteers, they perform a wheelchair exercise for the dogs. Every month, there are camp events for nannies to create additional volunteers for cats with disabilities. Furthermore, RUN FOR WHEEL initiatives are initiated to collect cash for the manufacture of wheelchairs.
The initiative began with only two individuals, but now the network has 100 people who go out to work, with three volunteers, hundreds of mentors, and thousands of trained volunteers. It opens up the realm of assisting animals, giving them new life, and making them genuinely happy again.
Comments